type 1 diabetes
گردآوری و تنظیم: طوفان دانشمند
اصول آموزشی دیابت نوع یک
دیابت نوع یک چیست؟
بدن شما برای تولید انرژی به سوخت نیاز دارد، در حین جذب، کربوهیدراتی که ما مصرف می‌کنیم نهایتاً به یک قند ساده به نام گلوکز تبدیل می‌شود، سپس گلوکز وارد جریان خون می‌شود که جهت تولید انرژی و رشد بدن در دسترس باشد. برای مصرف گلوکز توسط سلول‌ها در بدن هورمونی توسط لوزالمعده ترشح می‌شود که انسولین نامیده می‌شود. در دیابت نوع یک، تولید انسولین توسط لوزالمعده کم می‌شود و یا اصلاً تولید نمی‌شود. ولی در دیابت نوع دو انسولینی که تولید می‌شود، قابل‌استفاده توسط سلول‌های بدن نمی‌باشد. نتیجه نهایی این فرایند، افزایش میزان گلوکز در خون است که نهایتاً وارد ادرار نیز می‌شود. افزایش سطح گلوکز خون باعث ایجاد بیماری می‌شود که دیابت نامیده می‌شود. دیابت نوع یک :
- اغلب به نام دیابت وابسته به انسولین یا دیابت جوانان خوانده می‌شود.
- در این نوع دیابت، تولید انسولین بسیار کم و یا متوقف می‌شود
- درمان شامل تزریق انسولین همراه با تغییرات رژیم غذایی و فعالیت بدنی مناسب برای کنترل سطح قند خون می‌باشد.
دیابت نوع یک معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی آغاز می‌شود، اما ممکن است در هر سنی شروع شود. بهبودی کامل ندارد. یک بیماری خود ایمنی است، به این معنی که بدن برعلیه سلول‌های خود فعال می‌شود. محققان به‌طور دقیق نمی‌دانند که به چه دلیلی سیستم ایمنی به تخریب سلول‌های بتای لوزالمعده می‌پردازد، ولی نتیجه نهایی آن ناتوانی لوزالمعده جهت تولید هورمون انسولین می‌باشد، قبل از کشف انسولین در سال 1920، بیماران مبتلا به دیابت نوع یک معمولاً در همان سالهای اول تشخیص بیماری فوت می‌کردند، ولی پس از کشف این دارو همه تغییر کرد. اگرچه بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، جهت تنظیم قند خون، چند بار در روز، احتیاج به تزریق انسولین دارند، ولی آن‌ها می‌توانند یک زندگی کاملاً عادی داشته باشند.
یافته های جدید در دیابت نوع یک:
یافته‌های جدید نشان داده است که دیابت نوع یک، یک بیماری خود ایمنی است. این یافته ممکن است به محققین اجازه دهد، جهت جلوگیری از تخریب سلول‌های بتا سیستم ایمنی بدن را مهار کنند.
مطالعات نشان داده است که کنترل دقیق قند خون در درازمدت می‌تواند باعث کاهش عوارض دیررس دیابت شود. در مطالعات جدیدتر، سیستم‌های مؤثرتری برای تولید انسولین، مورد آزمایش قرارگرفته است. امروزه وسایل دائمی و غیرتهاجمی وجود دارند که می‌توانند نیاز به سوراخ کردن انگشت را برای کنترل قند خون برطرف کنند.
موفقیت‌های چشم‌گیری درزمینه، تولید قرص‌های انسولین، قلم انسولین (پوستی) مدل‌های مختلف انسولین استنشاقی ایجادشده است. دستیابی به این اهداف باعث ایجاد زندگی آسان‌تر در میلیون‌ها بیمار مبتلا به دیابت نوع یک می‌شود، که در حال حاضر جهت کنترل قند خون خود، روزانه چندین بار انسولین تزریق می‌کنند.
اولین موفقیت، پیوند لوزالمعده است که اولین بار در سال 1966 انجام‌شده است ولی میزان رد پیوند به دلیل عدم دسترسی به داروهای جلوگیری از رد پیوند بالا بوده است. در سال 2003 بیش از 19600 پیوند پانکراس در مرکز پیوند پانکراس آمریکا انجام‌شده است اکثر پیوندهای پانکراس در بیماران دیابتی که دچار نارسایی شدید کلیه شده بودند انجام‌شده است. درواقع به‌طور همزمان پیوند پانکراس و کلیه انجام شد و میزان موفقیت در پیوند کلیه و پانکراس خیلی بیشتر از پیوند پانکراس به‌تنهایی بوده است.
در یک روش جدیدتر بجای پیوند کل پانکراس، فقط سلول‌های جزایر لانگرهانس (سلول‌های که مسئول تولید انسولین هستند) پیوند زده می‌شود. در این روش احتیاج به انجام عمل جراحی بزرگ جهت پیوند یک عضو نیست. بسیاری از محققین معتقدند که بهبودی دیابت زمانی محقق می‌شود که پیشرفت‌های جدیدی درزمینه، جلوگیری از رد پیوند انجام شود.
درمان دیابت نوع یک
درمان دیابت نوع یک چگونه است؟
در دیابت نوع یک لوزالمعده قادر به تولید انسولین موردنیاز جهت تنظیم قند خون نمی‌باشد، به همین دلیل تمام بیماران مبتلا به دیابت نوع یک‌جهت کنترل قند خون مجبور به تزریق انسولین یک یا چند بار در روز هستند(وقتی انسولین به صورت خوراکی مصرف شود، بی‌اثر می‌شود. زیرا قبل از اینکه به جریان خون را یابد، آنزیم‌های گوارشی آن را تخریب می‌کنند)
انسولین به چند روش تزریق می‌شود:
تزریق‌های مکرر زیر پوست (تزریق زیرپوستی) به وسیله قلم یا سرنگ، یا پمپ انسولین که روی کمربند بسته می‌شود که در این روش انسولین از داخل یک پمپ کوچک به‌طور مداوم زیر پوست تزریق می‌شود. اکثر بیماران دیابتی بعد از آموزش‌های لازم، خود قادر به تزریق انسولین هستند. والدین کودک دیابتی معمولاً تزریق انسولین را انجام می‌دهند تا وقتی‌که کودک کمی بزرگ‌تر شود و مهارت‌های لازم جهت تزریق را به دست آورد.
منظور از دریافت انسولین کافی این است که میزان غذای مصرفی روزانه را پوشش دهد و قند خون فرد نیز در طول شبانه‌روز در حد قابل قبولی بماند.
عوامل مختلفی بر روی میزان انسولین موردنیاز مؤثرند. این عوامل عبارت‌اند از : نوع انسولین، وزن فرد، نوع و میزان غذای مصرفی و الگوهای فعالیت فرد، عوامل دیگری از قبیل بیماری و دوره‌های رشد و تکامل طبیعی می‌تواند بر روی نیاز به انسولین مؤثر باشد.
مبتلایان به دیابت نوع یک نحوه اندازه‌گیری سطح گلوکز خون در منزل را باید یاد بگیرند. باید اطمینان حاصل شود که میزان انسولین مصرفی بیمار درست است زیرا هم مصرف خیلی زیاد و هم مصرف خیلی کم انسولین اثرات خطرناکی بر روی بیمار دارد. اندازه‌گیری قند خون در منزل به صورت گرفتن یک قطره خون از روی انگشت و قرار دادن آن روی نوار مخصوص دستگاه و خواندن سطح قند خون می‌باشد. اندازه‌گیری قند خون در منزل معمولاً چند بار در روز انجام می‌شود.
آیا یک فرد مبتلا به دیابت نیازی به تغییر رژیم غذایی خود دارد؟
به‌طورمعمول، یک فرد مبتلا به دیابت نوع یک علاقه‌مند است از غذایی شبیه افراد غیر دیابتی استفاده کند. متخصصین توصیه می‌کنند هرم غذایی شبیه افراد غیر دیابتی استفاده کند. متخصصین توصیه می‌کنند هرم غذایی به‌گونه‌ای انتخاب شود که دربرگیرنده انواع خاصی از غذاها باشد و متضمن سلامتی فرد شود. زمان مصرف غذا برای فردی که تحت درمان با انسولین می‌باشد، خیلی مهم است نوع و دوز انسولین با توجه به الگوهای غذایی بیمار محاسبه می‌شود. در صورتیکه یک وعده غذایی حذف شود یا به تأخیر بیفتد، اثرات خطرناک انسولین ظاهر خواهد شد. ازآنجایی‌که در مبتلایان به دیابت نوع یک دوز انسولین باید بر اساس میزان غذای مصرفی تنظیم شود، بیماران باید نحوه خواندن برچسب‌های غذایی را یاد بگیرند. برچسب غذا ، اطلاعاتی درباره میزان کالری، میزان کربوهیدرات، پروتئین، چربی و سایر مواد موجود در غذا را می‌دهد.
پزشک، پرستار یا متخصص تغذیه می‌توانند با توجه به عادات غذایی، الگوی غذایی درستی را برای بیمار انتخاب کنند. هدف نهایی همه الگوهای رژیم غذایی دیابت، حفظ وزن ایده آل و سطح قابل‌قبول گلوکز خون می‌باشد. کنترل دقیق قند خون می‌تواند خطر پیشرفت عوارض دیررس دیابت را کاهش دهد.
چرا باید ورزش کرد؟
امروزه ورزش یکی از پایه‌های مهم درمان دیابت می‌باشد. همه ما میدانیم که ورزش برای سلامتی هر فرد لازم است و این مسئله هنگامی‌که مبتلا به دیابت باشید اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
اثر ورزش بر دیابت چیست؟
- ورزش می‌تواند قند خون را کاهش دهد و توانایی بدن را برای جذب گلوکز بهبود بخشد. ورزش منظم، میزان نیاز به انسولین را کاهش می‌دهد.
- ورزش قادر است مقاومت به انسولین را که ناشی از اضافه‌وزن است، کاهش دهد.
- ورزش عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی – عروقی را بهبود می‌بخشد و همچنین خطر مشکلات قلبی را می‌کاهد، که یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های بیماران مبتلا به دیابت است. این عوامل عبارت‌اند از :
- کاهش LDL (کلسترول بد) که باعث تشکیل لخته در دیواره رگ‌ها می‌شود.
- افزایش HDL (کلسترول خوب) که اثر محافظتی بر روی بیماری‌های قلبی دارد.
- فشارخون در اثر ورزش کاهش می‌یابد و مشخص‌شده است که بیماری فشارخون در حد خفیف تا متوسط در اثر ورزش بهبود می‌یابد.
افت قند خون چیست و چگونه درمان می‌شود؟
افت قند خون (هیپوگلیسمی) یک عارضه خطرناک در درمان دیابت است این عارضه وقتی‌که سطح قند خون بیش از حد طبیعی پایین بیاید به وجود می‌آید. وقتی افت قند خون در حد خفیف باشد، فرد دیابتی قادر به تشخیص علائم آن و درمان آن می‌باشد. در موارد شدیدتر ممکن است به‌طور ناگهانی ایجاد شود و ممکن است منجر به از دست دادن هوشیاری یا تشنج شود. این نوع از افت قند خون یکی از اورژانس‌های پزشکی تلقی می‌شود.
علائم و نشانه‌های هیپوگلیسمی خفیف :
- اضطراب
- لرزش یا احساس لرز
- تعریق
- گرسنگی
- تهوع
- افزایش ضربان قلب
- گیجی یا عدم تمرکز
- سرگیجه
- سردرد
- علائم و نشانه‌های هیپوگلیسمی شدید:
- اختلال تکلم
- عدم درک زمان و مکان
- گیجی و بی‌قراری
- از دست دادن هوشیاری
- تشنج
درمان هیپوگلیسمی شامل رساندن سطوح گلوکز خون به حد طبیعی است. اگر بیمار هوشیار باشد، از غذا یا نوشیدنی که شامل 20-15 گرم کربوهیدرات باشد، می‌تواند استفاده کند. بهترین انتخاب 170 سی‌سی آب‌میوه ،400 سی‌سی شیر و یا 4 عدد قرص گلوکز، بعد از مصرف یکی از این موارد،10 تا 15 دقیقه طول می‌کشد تا قند خون افزایش یابد.
هیپوگلیسمی شدید که منجر به از دست دادن هوشیاری می‌شود، معمولاً باید با گلوکز تزریقی درمان شود. برخی افراد دیابتی همیشه همراه خود یک ویال گلوکاگون دارند که باعث آزاد شدن گلوکز از کبد می‌شود. اعضای خانواده با دوستان باید بتوانند در خانه یا هر جای دیگری این ماده را تزریق کنند. اگر فرد دیابتی بعد از تزریق گلوکاگون هوشیاری خود را بدست نیاورد، باید سریعاً به بیمارستان منتقل و بستری شود. اگر گلوکاگون در دسترس نباشد یا قند خون را به میزان کافی بالا نبرد، باید گلوکز یا غلظت بالا به صورت وریدی در اورژانس به فرد تزریق شود.
علائم و نشانه‌های دیابت نوع یک:
علائم و نشانه‌های دیابت نوع یک با میزان افزایش گلوکز خون که هیپرگلیسمی نامیده می‌شود، مرتبط می‌باشد. اغلب افرادی که به دیابت نوع یک مبتلا می‌شوند، نشانه‌هایی خواهند داشت که با معاینات پزشکی مشخص خواهد شد.
شایع‌ترین نشانه‌های دیابت نوع یک شامل:
- افزایش حجم ادرار
- تشنگی شدید
- کاهش وزن علیرغم افزایش اشتها
سایر نشانه‌ها شامل خستگی و افزایش استعداد ابتلا به عفونت‌ها می‌باشد.
دیابت نوع یک چگونه تشخیص داده می‌شود؟
جمعیت کثیری از افرادی که به دیابت نوع یک مبتلا می‌شوند پس از گذشت یک ماه از پیشرفت نشانه‌ها، تشخیص داده می‌شود. در موارد نادر، وقتی‌که نشانه‌ها مبهم‌تر هستند، ممکن است تشخیص بیماری طولانی‌تر شود. آزمایش در دسترس برای تشخیص دیابت نوع یک، شامل موارد ذیل هستند:
قند خون تصادفی:
در یک تست تصادفی قند خون، نمونه خون به صورت تصادفی در هر زمان از روز و بدون توجه به زمان مصرف غذا آزمایش می‌شود طبق نظر انجمن دیابت آمریکا، سطح گلوکز قند خون تصادفی بیشتر از mg/dl 200 وقتی‌که با نشانه‌های دیابت همراه باشد، تشخیص‌دهنده دیابت می‌باشد.
قند خون ناشتا:
در یک تست قند خون ناشتا، نمونه خون بعد از یک دوره حداقل 8 ساعته بدون خوردن و نوشیدن گرفته می‌شود. نمونه خون ناشتا قبل از صرف صبحانه گرفته می‌شود طبق نظر انجمن دیابت آمریکا، اگر سطح گلوکز خون ناشتا در دو مرتبه آزمایش بیشتر یا مساویmg/dl 126 باشد، تشخیص دیابت قطعی می‌شود متداول‌ترین آزمایشی که برای تشخیص دیابت بکار می‌رود، قند خون ناشتا می‌باشد.
آزمایش تحمل گلوکز خوراکی:
در طی یک آزمایش تحمل گلوکز خوراکی، ابتدا یک نمونه قند خون ناشتا گرفته می‌شود، سپس از فرد خواسته می‌شود تا 75 گرم گلوکز مصرف کند و قند خون دو ساعت بعد اندازه‌گیری می‌شود. سطح قند خون کمتر از mg/dl140 بعد از د ساعت نرمال تلقی می‌شود سطح قند خون بیشتر از mg/dl 200 بعد از دو ساعت مشخص‌کننده دیابت است . سطح قند خون بین 140 تا mg/dl 200 بعد از 2 ساعت نشان اختلال تحمل گلوکز می‌باشد. این افراد باید در آینده از نظر ابتلا به دیابت مرتباً بررسی شوند اختلال تحمل گلوکز یک عامل خطر برای بیماری‌های قلبی می‌باشد.
گلوکز ادرار:
اگر سطح قند خون بیشتر از mg/dl 180 شود، گلوکز در ادرار ظاهر خواهد شد این آزمایش، تشخیصی برای دیابت نمی‌باشد، اما اگر قند در ادرار وجود داشته باشد، تست قند خون باید انجام شود.
کتون ادرار: وقتی‌که بدن شروع به مصرف مقادیر زیادی از انرژی کند، کتون در ادرار ظاهر خواهد شد. کتون نشان می‌دهد که انسولین کافی جهت جلوگیری از خروج چربی از سلول‌های چربی وجود ندارد. کتون نشان‌دهنده عارضه خطرناکی در دیابت نوع یک می‌باشد.
هموگلوبین گلیکوزیله:
این آزمایش خون برای تشخیص دیابت بکار نمی‌رود، اما جهت دادن اطلاعات در مورد نحوه کنترل قند خون بیمار بکار می‌رود. این آزمایش اطلاعات مهمی را راجع به میزان انسولین موردنیاز و تغییرات رژیم غذایی جهت حفظ و کنترل دیابت تحت بهترین شرایط، به پزشک شما خواهد داد.
جلوگیری از عوارض دیابت نوع یک:
مهم‌ترین راه جهت کاهش خطر پیشرفت عوارض دیابت ، کنترل دقیق قند خون بررسی منظم توسط پزشک شما می‌باشد. هیچ ابهامی وجود ندار که دیابت نوع یک عامل خطرساز بدن شما می‌باشد. مطالعات نشان داده است که بسیاری از عوارض دیابت قابل‌پیشگیری و با تشخیص زودرس قابل‌درمان می‌باشد. اگر درمان صحیح دیابت، بلافاصله بعد از تشخیص شروع شود، بروز عوارض کاهش می‌یابد و سلامتی شما تضمین می‌شود.
میزان تأثیر درمان به وسیله اندازه‌گیری هموگلوبین گلیکوزیله بررسی می‌شود که میانگین قند خون را در طی دو تا سه ماه اخیر نشان می‌دهد. درمان مرسوم شامل تزریق یک تا دو بار انسولین در روز و حداقل یک‌بار اندازه‌گیری قند خون در روز می‌باشد. افرادی که درمان صحیح دریافت کنند احتمال درگیری چشمی و کلیوی در آن‌ها بسیار کمتر خواهد بود.
اختلالات قلبی- عروقی و مغزی – عروقی:
بیماری عروق کرونر یکی از علل عمده مرگ‌ومیر در دنیا می‌باشد و در حدود نصف موارد مرگ‌ومیر را شامل می‌شود. بیماری‌های قلبی- عروقی یک عامل تهدیدکننده بزرگ هستند که در 75٪ مبتلایان به دیابت منجر به مرگ یا سایر بیماری‌های عروقی می‌شوند. در افراد دیابتی، شیوع سکته قلبی و مغزی 5 برابر افراد غیر دیابتی می‌باشد.
علاوه بر کنترل قند خون، بیماران دیابتی باید از سایر عواملی که در جلوگیری از بروز عوارض قلبی- عروقی و مغزی –عروقی کمک‌کننده هستند آگاهی یابند. این عوامل عبارت‌اند از : عدم مصرف سیگار، حفظ فشارخون و چربی خون در حد طبیعی، مصرف رژیم غذایی کم چربی و انجام ورزش‌های منظم.
اختلالات چشمی :
در افراد دیابتی خطر ابتلا به اختلالات چشمی خیلی بیشتر از افراد غیر دیابتی می‌باشد. شایع‌ترین حالت آن ، رتینوپاتی دیابتی نامیده می‌شود که علت آن آسیب عروق خونی است که اعصاب شبکیه چشم را تغذیه می‌کنند. رتینوپاتی علت کوری در دیابت می‌باشد. رتینوپاتی در مراحل اولیه با لیزر به راحتی قابل‌درمان است. همه بیماران مبتلا به دیابت نوع یک باید معاینه چشمی پزشکی سالانه داشته باشند. افراد دیابتی خطر بالایی جهت ابتلا به آب‌مروارید، آب سیاه (افزایش فشار داخل چشم که به عصب بینایی آسیب می‌زند) دارند. آب‌مروارید با جراحی و آب سیاه با تجویز دارو درمان می‌شوند.
اختلالات سیستم عصبی:
درگیری سیستم عصبی، نوروپاتی نامیده می‌شود که حدود 65٪ دیابتی‌ها، مبتلا هستند. نوروپاتی دیابتی نشانه‌های متعددی را ایجاد می‌کند که شامل: احساس گز گز و مورمور در دست‌ها و پاها یا از دست دادن حس درد در اندام‌ها می‌باشد. نوروپاتی بر روی مثانه، روده‌ها، معده و پوست اثر می‌گذارد، همچنین باعث اختلالات جنسی در مردان می‌شود. شایع‌ترین نوع نوروپاتی محیطی درگیری دست‌ها و پاها می‌باشد.
بهترین راه جلوگیری از نوروپاتی دیابتی، کنترل دقیق قند خون، می‌باشد. اثبات‌شده است ک شما با حفظ دقیق قند خون، حدود 69٪ خطر ابتلا به نوروپاتی را کاهش می‌دهید.
چگونه از پاهای خود مراقبت کنید؟
- به دیابت خود توجه کنید. با پزشک خود جهت کنترل قند خون مشورت کنید.
- پاها را هرروز معاینه کنید. پاهای خود را از نظر لکه قرمز، بریدگی، تورم و تاول بررسی کنید.
- از پزشک خود راجع به خصوصیات کفش مناسب، سؤال کنید
- پاهای خود را هرروز بشویید. پاها (به خصوص بین انگشتان ) را به خوبی خشک‌کنید.
- پوست خود را ملایم و مرطوب نگهدارید. از لوسیونهای مرطوب‌کننده استفاده کنید. از مالیدن این لوسیونها در بین انگشتان پا خودداری فرمایید.
- ناخن‌های خود را در مناسب (نه خیلی زیاد) کوتاه کنید.
- همیشه از کفش یا جوراب استفاده کنید هرگز با پای برهنه راه نروید و از کفش‌های راحت استفاده کنید.
- پاهای خود را از گرما و سرما حفظ کنید. برای شستن پاها هرگز از آب داغ استفاده نکنید.
اختلالات کلیوی:
آسیب‌های کلیوی، نفروپاتی نامیده می‌شوند. زودرس‌ترین علائم آسیب کلیه، زمانی که پروتئین در ادرار ظاهر می‌شود، قابل‌تشخیص است که این حالت با یک آزمایش ساده ادرار 24 ساعته که سالانه برای بیماران دیابتی انجام می‌شود، تشخیص داده می‌شود. اگرچه در بیماران دیابتی عوامل ارثی در پیشرفت مشکلات کلیوی نقش عمده‌ای را بازی می‌کنند، فاکتورهای دیگری از قبیل کنترل فشارخون، کاهش دریافت پروتئین در رژیم غذایی(احتمالاً) و حفظ دقیق قند خون در حد طبیعی احتمال بروز عوارض کلیوی را در بیماران کاهش می‌دهد.
عفونت‌ها:
دیابت، خطر ابتلا به بسیاری از عفونت‌ها را افزایش می‌دهد. این خطر به‌طور مستقیم با افزایش سطح قند خون مرتبط است. بهترین راه برای جلوگیری از عفونت‌ها حفظ قند خون در حد طبیعی می‌باشد. بیماران به‌طور مداوم پوست خود را ( به ویژه در ناحیه پاها) از نظر ایجاد زخم بررسی کنند. به دلیل اینکه حس درد در بسیاری از بیماران دیابتی کمتر از حد طبیعی می‌شود، ممکن است زخم پا در آن‌ها بدون درد باشد.
حفظ بهداشت دهان و ویزیت منظم دندان‌پزشک به کاهش عفونت‌های دهان و دندان کمک می‌کند.
همه زخم‌های باز و بسته در دیابت احتیاج به توجهات ویژه دارند. قرمزی، گرمی، ترشح و تب، علائم ایجاد عفونت هستند و در این موارد فوراً با پزشک خود مشورت کنید.
تعداد جلسات ویزیت بیماران چند نوبت است؟
نیاز شما به پزشک به عوامل مختلفی از قبیل میزان قند خون شما، نشانه‌هایی که در شما وجود دارد، عوارضی که به وجود آمده است و میزان رضایت و راحتی شما از درمان بستگی دارد.
انجمن دیابت آمریکا به بیماران مبتلا به دیابت نوع یک و دو توصیه می‌کند حداقل 2 تا 4 بار در سال توسط پزشک ویزیت شوند. اگر شما از علائمی شاکی هستید که احتیاج به ویزیت پزشک دارید تعداد دفعات ویزیت بیشتر خواهد شد.
بچه‌های دیابتی به دلیل اینکه در سن رشد هستند احتیاج به ویزیت‌های خاصی دارند و تعداد ویزیت‌های آن‌ها اغلب بیشتر است.
در طی هر ویزیت پزشک، نتایج قند خون را برای پزشک بیان کنید. افراد دیابتی باید تمام نتایج حاصل از کنترل قند خون در منزل را به پزشک خود ارائه دهند. پزشک شما در هر ویزیت، وزن و فشارخون را کنترل و ثبت می‌کند. در یک معاینه بالینی، پزشک باید چشم‌ها و پاهای شما را از نظر عوارض دیابت، بررسی کند . یک معاینه سالانه به وسیله چشم‌پزشک نیز توصیه می‌شود. آزمایش‌های خون جهت بررسی و کلسترول و سایر چربی‌ها و هموگلوبین گلیکوزیله ممکن است . انجام شود. یک آزمایش ادرار جهت بررسی پروتئین ادرار باید انجام شود.
به خاطر داشته باشید.که درمان دیابت یک تلاش جمعی است و فقط وقتی نتیجه‌بخش است که شما و پزشک باهم، همراه باشید.
مصرف سیگار:
سیگار می‌تواند ایجادکننده و یا تشدیدکننده بسیاری از بیماری‌های مزمن باشد، که این بیماری‌ها عبارت‌اند از : آسم، دیابت، فشارخون و یا حملات قلبی (سکته قلبی).
مواردی که سیگار باعث به خطر افتادن سلامتی شما می‌شود:
1- سیگار اکسیژن موردنیاز بافتهای بدن راکم می‌کند و این کمبود اکسیژن منجر به حملات قلبی و سکته می‌شود. اگر شما باردار هستید، مصرف سیگار ممکن است باعث سقط‌جنین یا زایمان زودرس شود.
2-سیگار باعث آسیب و تنگ شدن رگ‌ها می‌شود، این آسیب باعث بدتر شدن زخم‌های پا و ایجاد بیماری‌های عروقی و عفونت پا می‌شود.
3- افراد سیگاری مبتلا به دیابت، خطر بیشتری جهت ابتلا به بیماری‌های کلیوی و اختلالات عصبی دارند.
4- سیگار، سطح قند خون را بالا می‌برد و کنترل دیابت را با مشکل مواجه می‌کند.
5- سیگار باعث ناتوانی جنسی می‌شود.
6- سیگار می‌تواند علت سرطان‌های دهان، حلق ریه و مثانه باشد.
7- در افراد دیابتی که سیگار مصرف می‌کنند خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی- عروقی، سه برابر افراد غیر سیگاری است.
8- سیگار فشارخون را افزایش می‌دهد.
9- احتمال ابتلای به عفونت‌های ریوی در سیگاری‌ها خیلی بیشتر است
10- سیگار خطر محدودیت حرکت مفاصل را افزایش می‌دهد.
